DUTCH WAVE

Elke periode heeft zijn eigen, kenmerkende wijze van het beplanten van tuinen. Hans Ringers nam ons mee door de geschiedenis en vertelde ons dat William Robinson halverwege de vorige eeuw in Engeland begon met een andere wijze van beplanten van tuinen dan tot dan toe gebruikelijk was. Terug naar de natuur met een inheemse, robuuste beplanting of daarop lijkend en zo vormgegeven dat het leek alsof het spontaan ontstaan is, was zijn uitgangspunt.

In ons land omarmden o.a. Rob Leopold, Henk Gerritsen, Ton ter Linden en Piet Oudolf dit idee. Transparantie, sterke vaste planten, gebruik van grassen en mengen van kleuren in natuurlijk aandoende plantencombinaties kenmerken hun tuinen. Dit werd ook in andere landen nagevolgd. Vooral nadat Piet Oudolf in 2000 de Chelsea Flowershow won, waarop zijn internationale doorbraak volgde. “Dutch Wave” noemde de Zweed Bengston deze beplanting van golvende in elkaar overlopende stroken van een zeer diverse beplanting.

In zijn eigen tuin experimenteerde Piet Oudolf veel met planten, grassen, plantcombinaties en hagen. Struiken en bomen ontbreken meestal in zijn ontwerpen.

We hoorden boeiende verhalen en zagen beelden van talloze prachtige tuinen, planten en grassen in Nederland, Duitsland en Engeland. Wat we daaruit voor onze eigen tuin kunnen leren is het idee van tuinieren in samenhang met de natuur en het klimaat. Herhaal combinaties van sterke planten, laat de beplanting golven en wuiven, ook door gebruik van weefplanten en hier en daar hoge grassen in het midden van de border, suggereerde Hans Ringers ons. Dan krijg je een tuin die transparant is en je tot rust laat komen.